- प्रल्हादाकारणे नरसिंह जालासी । त्याचिया बोलासी सत्य केले
- नामाचे सामर्थ्य का रे दवडीसी । का रे विसरसी पवाडे हे
- वाटीभर विष दिले प्रल्हादासी । निर्भय मानसी तुझ्या बळे
- अग्निकुंडामध्ये घातला प्रल्हाद । तरी तो गोविंद विसरेना
- कोपोनिया पिता बोले प्रल्हादासी । सांग हृषीकेशी कोठे आहे
- करूनि आरती । आता ओवाळू श्रीपती
- सोडियेल्या गांठी । दरुषणे कृष्णभेटी
- मुख डोळा पाहे । तैशीच ते उभी राहे
- विटंबिले भट । दिला पाठीवरी पाट
- सुंदर ते ध्यान उभे विटेवरी । कर कटावरी ठेवुनिया
- सदा माझे डोळे जडो तुझे मूर्ती । रखुमाईच्या पती सोयरिया
- कर कटावरी तुळसीच्या माळा । ऐसे रूप डोळा दावी हरी
- गरुडाचे वारिके कासे पीतांबर । सांवळे मनोहर कै देखेन
- अबीर गुलाल उधळीत रंग
- आम्हां नकळे ज्ञान न कळे पुराण
- जोहार मायबाप जोहार
- धांव घाली विठू आता चालू नको मंद
- पंढरीचे सुख नाहीं त्रिभुवनीं
- विठ्ठल विठ्ठल गजरी गजरी
- सुख अनुपम संतांचे चरणी
- सुखाचें जें सुख चंद्रभागेतटी
- सुखाचें हें नाम आवडीनें गाव
- अरे कृष्णा अरे कान्हा मनरंजन मोहना
- आम्हां नादी विठ्ठलु आम्हां छंदी विठ्ठलु
- काया ही पंढरी आत्मा हा विठ्ठल
- कुणीतरी सांगा गे । माझा कृष्ण देखिला काय
- गुरु परमात्मा परेशु
- देवासी तो पुरे एक प्रेमभाव
- माझे माहेर पंढरी
- माझ्या मना लागो छंद गोविंद, नित्य गोविंद
- येथोनी आनंदू रे आनंदू
- वारियाने कुंडल हाले
- विठ्ठलावांचुनीं आणिकाचे ध्यान
- सूर्य उगवला, प्रकाश पडला, आडवा डोंगर
- सत्वर पाव ग मला भवानी आई
- राम नाम ज्याचें मुखी
- रूपे सुंदर सावळा गे माये
- ॐकार स्वरूपा, सद्गुरू समर्था
- आवडीनें भावें हरिनाम घेसी
- कशि जांवू मी वृंदावना
- कसा मला टाकुनी गेला राम
- कानडा विठ्ठल कानडा विठ्ठल
- या पंढरीचे सुख पाहतां डोळां
- असा कसा देवाचा देव बाई ठकडा
- अगा करुणाकरा करितसें धांवा
- आनंदाचे डोही आनंदतरंग
- आम्ही जातो आपुल्या गावा
- आम्हां घरीं धन शब्दाचींच रत्नें
- उठा सकळ जन उठिले नारायण
- कन्या सासुर्यासीं जाये
- काय या संतांचे मानूं उपकार
- उंचनिंच कांहीं नेणे भगवंत
- ऐसे कैसे जाले भोंदू
- कमोदिनी काय जाणे तो परिमळ
- करितां विचार सांपडलें वर्म
- काय तुझे उपकार पांडुरंगा
- कैसे करूं ध्यान कैसा पाहों तुज
- कृष्ण माझी माता, कृष्ण माझा पिता
- खेळ मांडीयेला वाळवंटी घाई
- गोविंद गोविंद
- घेई घेई माझे वाचे
- चला पंढरीसी जाऊं
- चंदनाचे हात पाय ही चंदन
- जन विजन जालें आम्हा
- जे का रंजले गांजले
- जेथें जातों तेथें तूं माझा सांगाती
- जैसी गंगा वाहे तैसे ज्याचे मन
- तारूं लागले बंदरी
- तुम्ही संत मायबाप कृपावंत
- तूं माझी माउली तूं माझी साउली
- दाटे कंठ लागे डोळियां पाझर
- देह देवाचे मंदिर, आत आत्मा परमेश्वर
- धन्य आजि दिन
- धन्य ती पंढरी धन्य भीमातीर
- धांव घालीं माझें आईं
- जाऊं देवाचिया गांवां
- जातो माघारी पंढरीनाथा
- श्रीअनंता मधुसूदना । पद्मनाभा नारायणा
- अशक्य तों तुम्हां नाही नारायणा
- आणिक दुसरें मज नाहीं आतां
- आतां कोठें धांवे मन ।
- पावलों पंढरी वैकुंठभुवन
- अवघा तो शकुन
- अमृताचीं फळें अमृताची वेली
- अणुरेणियां थोकडा
- अजि सोनियाचा दिनु
- अधिक देखणें तरी निरंजन पाहणे
- अरे अरे ज्ञाना झालासी पावन
- कान्होबा तुझी घोंगडी चांगली
- घनु वाजे घुणघुणा । वारा वाजे रुणझुणा
- पडिलें दूरदेशीं । मज आठवे मानसीं
- पैल तो गे काऊ कोकताहे
- पांडुरंगकांती दिव्य तेज झळकती
- मी माझें मोहित राहिलें निवांत
- मोगरा फुलला मोगरा फुलला
- योगियां दुर्लभ तो म्यां देखिला साजणी
- रुणुझुणु रुणुझुणु रे भ्रमरा
- रूप पाहतां लोचनीं । सुख जालें वो साजणी
- रंगा येईं वो येईं, रंगा येईं वो येईं
- विश्वाचे आर्त माझे मनी प्रकाशले
- सगुण निर्गुण दोन्ही विलक्षण
- अवचिता परिमळू, झुळुकला अळुमाळू
- अवघाचि संसार सुखाचा करीन
- तुझिये निढळीं कोटि चंद्र-प्रकाशे
- दिन तैसी रजनी झाली गे माये
- सगुणाची सेज निर्गुणाची बाज
- समाधि साधन संजीवन नाम
- तुज सगुण म्हणों कीं निर्गुण रे
- ॐ नमोजी आद्या । वेद प्रतिपाद्या
- अमृतानुभव | प्रकरण पहिले : शिवशक्तिसमावेशन
- अमृतानुभव | प्रकरण दुसरे : श्रीगुरुस्तवन
- अमृतानुभव | प्रकरण तिसरे : वाचाऋण परिहार
- अमृतानुभव | प्रकरण चवथे : ज्ञानाज्ञानभेदकथनर
- अमृतानुभव | प्रकरण पांचवे : सच्चिदानंदपदत्रयविवरण
- अमृतानुभव | प्रकरण सहावे : शब्दखंडण
- अमृतानुभव | प्रकरण सातवे : अज्ञानखंडण
- अमृतानुभव | प्रकरण आठवें : ज्ञानखण्डन
- अमृतानुभव | प्रकरण नववे : जीवन्मुक्तदशाकथन
- अमृतानुभव | प्रकरण दहावे : ग्रंथपरिहार
- हरिपाठ
- पसायदान
- आम्हीं जावें कवण्या ठायां
- आळविता धांव घाली ।
- जनी उकलिते वेणी
- जनी जाय पाणियासी
- जनी म्हणे पांडुरंगा
- ज्याचा सखा हरी
- दळिता कांडिता । तुज गाईन अनंता
- नाम विठोबाचे घ्यावे । मग पाऊल टाकावे ॥
- येग येग विठाबाई । माझे पंढरीचे आई
- संतभार पंढरीत । कीर्तनाचा गजर होत ॥
- अच्युता अनंता श्रीधरा माधवा
- अमृताहुनी गोड नाम तुझे देवा
- पंढरीचा वास, चंद्रभागे स्नान
- काय माझा आता पाहतोसी अंत
- आधी रचिली पंढरी । मग वैकुंठ नगरी ।।
- काळ देहासी आला खाऊ
- नामाचा गजर गर्जे भीमातीर
- पक्षिणी प्रभाति चारियासी जाये
- कुत्ना थमाल ले थमाल आपुल्या गाई
- चक्रवाक पक्षी वियोगें बहाती
- पंढरीची वारी जयाचिये कुळी
- पंढरीचे जन अवघे पावन
- वैष्णवां घरीं सर्वकाळ
- पंढरी निवासा सख्या पांडुरंगा
- पंढरीचा राजा उभा भक्तकाजा
- रूपे श्यामसुंदर निलोत्पल गाभा
- देह जावो अथवा राहो । पांडुरंगी दृढ भावो
- माझा भाव तुझे चरणी
- विठ्ठल आवडी प्रेमभावो
- सुखाचें हे सुख श्रीहरी मुख
- सोयरा सुखाचा विसावा भक्तांचा
- डोलत डोलत टमकत चाले
- केशवाचें ध्यान धरूनि अंतरीं । मृत्तिके माझारीं नाचतसे ॥
- वरती करा कर दोन्ही । पताकाचे अनुसंधानीं
- निर्गुणाचा संग धरिला जो आवडी । तेणें केलें देशधडी आपणासी
- अंतरीचें गुज बोलूं ऐसें कांहीं । वर्ण व्यक्त नाहीं शब्द शून्य
- एकमेकांमाजी भाव एकविध । असे एक बोध भेदरहित
- सरितेचा ओघ सागरीं आटला । विदेही भेटला मनामन
- निर्गुणाचें भेटी आलों सगुणासंगें । तंव झालो प्रसंगीं गुणातीत
- कैसें बोलणें कैसें चालणें । परब्रह्मीं राहणें अरे नामा
- मुकिया साखर चाखाया दिधली । बोलतं हे बोली बोलवेना
- कवण स्तुति करूं कवणिया वाचे । ओघ संकल्पाचे गिळिलें चित्तें
- काया वाचा मन एकविध करी । एक देह धरी नित्य सुख
- स्थूल होतें तें सुक्ष्म पैं झालें । मन हें बुडालें महासुखीं
- केशवाचे भेटी लागलें पिसें । विसरलें कैसें देहभान
- वंदावे कवणासी निंदावें कवणासी । लिंपावें गगनासी कवण लिंपी
- नामा ऐसें नाम तुझिया स्वरूपा । आवरण आरूपा कोण ठेवी
- कायसास बहु घालिसील माळ । तुज येणेविण काय काज
- देवा तुझा मी कुंभार । नासीं पापाचें डोंगर
- श्रवणें नयन जिव्हा शुद्ध करी । हरीनामें सोहंकारी सर्व काम
- रोहिदासा शिवराईसाठी । दिली पुंडलिका भेटी
- निर्गुण रूपडे सगुणाचे बुंथी । विठ्ठल निवृत्ति प्रवृत्ति दिसे
- नको देवराया अंत आता पाहू
- दीन पतित अन्यायी । शरण आले विठाबाई
- वर्म वैरियाचे हाती । देऊ नको श्रीपती
- जिवीची जिवलगे माझे कृष्णाई कान्हाई
- माझे माहेर पंढरी । सुखे नांदू भीमातीरी
- घ्या रे घ्या मुखी नाम । अंतरी धरोनिया प्रेम
- नामें दोष जळती । नामें पापे उद्धरती
॥ संतांचा महिमा ॥
-
संत एकनाथ
-
संत चोखामेळा
-
संत ज्ञानेश्वर
-
संत जनाबाई
